یلدا با پدر و مادر
یلدا کلمه‌ای سُریانی و به معنی تولد است. یلدا شب جاودانگی نور و تولد خورشید است. از فردا خورشید دوباره طولانی‌تر می‌درخشد. اولین روز دی‌ماه که فردای شب یلداست، خُرم‌روز نام داشته است. مهم‌ترین پیام این شب، بودن در کنار یکدیگر، عبور از تاریکی و تولد دوباره‌ی نور است. پس یکی از بهترین کارهایی که می‌توانیم برای انتقال این مفهمو انجام دهیم، در کنار هم بودن و خوش گذراندن با کودکان است.
رویکرد آموزشی انتشارات ژیوان
هدف اصلی ما در انتشارات ژیوان آموزش خواندن و نوشتن نیست که این، ابتدایی‌ترین شکل سواد است و مفهوم سواد در روزگار ما، چیزی است بیش از این. هدف اصلی ما، آموزش فرهنگ و زبان به کودکان است به شیوه لذت‌بخش و خوشایند، غیرمستقیم و یکپارچه. محور تولیدات ما، آموزش در بستر زندگی و بنیاد آن، بر مبنای رویکرد روییدنی (شکوفا) قرار دارد.
محصول پیش روی شما، درباره یلداست. یلدا برای ما تنها اتفاقی یک شَبِه نیست، مفهومی است که کودک می‌تواند مدتی را با آن سر کند و با زنجیره‌ای از مفاهیم فرهنگی آشنا شود. فراهم کردن زمان بی شتاب در فراگیری فرهنگ بسیار مهم است تا کودک با عناصر فرهنگی بصورت آرام، خو گرفته و آنها را مزه‌مزه و تجربه کند. چیزی همچون تجربه هنر ایرانی که آهستگی را در دل دارد؛ در همه‌ی طرح‌های زیبای معماری، باغ‌آرایی و فرشبافی و…
یادگیری عمیق و خودانگیخته، در پرسه‌زنی‌ها، در بستر زندگی و هنگام تفریح اتفاق می‌افتد!
یلدا
یلدا کلمه‌ای سُریانی (قومی در ایران) و به معنی تولد است. یلدا شب جاودانگی نور است و از فردا خورشید دوباره طولانی‌تر می‌درخشد. مهم‌ترین پیام این شب، بودن در کنار یکدیگر، عبور از تاریکی و تولد دوباره‌ی نور است. به شب یلدا، شب چله هم گفته می‌شود. چله برای تقسیم‌کردن روزهای سال استفاده می‌شده است و به این معنی است که ۴۰ روز تا میانه‌ی زمستان باقی مانده است. بعد از چله هم جشن سده است که ۵۰ روز مانده تا بهار.
سرنخ‌های گفت‌وشنود و هم‌صحبتی
درباره‌ی فصل پاییز و شروع زمستان گفتگو کنید. و درباره‌ی شب یلدا که پایان پاییز و آغاز زمستان است. کلمه‌ی یلدا تولد دوباره‌ی خورشید را نشان می‌دهد.
اعتدال زمستانی یا شب یلدا، یکی از قدیمی‌ترین آیین‌های ایرانی است که در طولانی‌ترین شب سال برگزار می‌شود. این جشن نمادی از پیروزی نور بر تاریکی است و در فرهنگ‌های دیگر مغرب‌زمین نیز مراسمی مشابه دارد. به عنوان مثال، در بسیاری از فرهنگ‌های غربی مانند جشن یول (Yule) در اسکاندیناوی و آیین‌های سِلتی، مردم به یادبود این شب دورهم جمع می‌شوند و برای بازگشت نور و خورشید در روزهای آینده شکرگزاری می‌کنند. شب یلدا و یول هر دو ریشه در باورهای کهن دارند که تغییرات فصول و چرخه‌های طبیعت را به عنوان سمبل‌هایی از تولد دوباره و امید جشن می‌گیرند.
این شب‌ها در تمامی این آیین‌ها فرصتی برای بازگشت به درون، دورهمی خانوادگی، و اندیشیدن به طبیعت و آغاز دوباره به شمار می‌آیند.
فصل پاییز، بسیاری از حیوانات به دلیل تغییرات آب‌وهوا و آماده شدن برای زمستان رفتارهای خاصی از خود نشان می‌دهند. شما می‌توانید از تمام این رویدادها برای گفت‌وشنود و هم‌صحبتی با کودکان و انجام فعالیت‌ها استفاده کنید تا کوکان ارتباط عمیق‌تری با موضوع برقرار کنند. شما همچنین می‌توانید با تمام این موضوعات به کمک خود کوکان با هم داستان بسازید.
بعضی از حیواناتی که در این فصل بیشتر دیده می‌شوند:
گوزن و آهوی کوهی: در پاییز، گوزن‌ها و آهوها برای فصل جفت‌گیری فعال‌تر می‌شوند و به همین دلیل بیشتر در طبیعت مشاهده می‌شوند.
پرندگان مهاجر: بسیاری از پرندگان مانند لک‌لک، غاز، و حواصیل در این فصل مهاجرت می‌کنند و می‌توان آنها را در مسیر مهاجرت‌شان مشاهده کرد. این پرندگان از مناطق سردتر به سمت مناطق گرم‌تر پرواز می‌کنند.
جوجه‌تیغی: جوجه‌تیغی‌ها قبل از خواب زمستانی در جستجوی غذا و انبار کردن انرژی هستند، بنابراین ممکن است بیشتر از معمول به چشم بیایند.
سنجاب: سنجاب‌ها در پاییز مشغول جمع‌آوری و ذخیره‌ی دانه‌ها و آجیل‌ها هستند تا برای زمستان ذخیره داشته باشند، به همین دلیل فعال‌تر از همیشه دیده می‌شوند.
خرس‌ها: خرس‌ها نیز در این فصل مشغول خوردن غذاهای پرانرژی هستند تا چربی کافی برای خواب زمستانی ذخیره کنند.
روباه: روباه‌ها به دلیل جستجوی غذا و آماده شدن برای زمستان، بیشتر در طبیعت دیده می‌شوند و به دنبال شکارهای بیشتری می‌روند.
جغدها: جغدها در پاییز بیشتر به چشم می‌آیند، زیرا با کوتاه‌تر شدن روزها و طولانی‌تر شدن شب‌ها، زمان بیشتری برای شکار در اختیار دارند.
این حیوانات به دلیل آماده شدن برای زمستان یا مهاجرت در پاییز فعالیت بیشتری دارند و می‌توان آنها را در طبیعت بیشتر مشاهده کرد.
یلدا در گذشته
در گذشته، آیین‌هایی در این فصل برگزار می‌شده است که یکی از آنها جشنی شبانه با بیداری تا بامداد و تماشای طلوع خورشید تازه متولد شده، بوده است. جشنی که از لازمه‌های آن، حضور کهنسالان و بزرگان خانواده، به نماد کهنسالی خورشید در پایان پاییز بوده است و همچنین خوراکی‌های فراوان برای بیداری درازمدت که همچون انار و هندوانه و سنجد، به رنگ سرخ خورشید باشند.
از جمله آیین های این شب می توان به دورهم نشینی، فراهم کردن تنقلات و آجیل(لرک) و میوه های خشک، قصه گویی، فال حافظ، فال کوزه، و شعرخوانی (بیتو خوانی) اشاره کرد.